Getuigenissen

  • ‘Transmigranten’

    Een nieuwe prioriteit in het verwijderingsbeleid ‘Transmigranten’: het vaakst gehoorde woord in de communicatie van onze staatssecretaris voor Asiel en Migratie van deze laatste maanden. De term raakte jammer genoeg zo ingeburgerd dat we onszelf ook betrappen op het gebruik ervan. Geen enkele wet defineert wie transmigrant is. Het gaat (...)
  • Wachten

    En niemand weet wanneer aan het wachten een einde komt Marlies Talay is een Amerikaanse studente die het Honours Programme: Evil, Retribution, Forgiveness aan de KULeuven volgt. Ze ging eenmalig mee op bezoek in het gesloten centrum van Brugge met Griet Demeestere. Deze getuigenis laat zien hoe een buitenstaander de gesloten opvangcentra (...)
  • Op reis in een onbekende wereld…

    Mijn leven heeft vorm, richting en zin gekregen dankzij ontmoetingen. Maximiliaanpark, augustus 2015. Mijn blik kruist die van de asielzoekers. We wisselen geen woord, maar toch blijven de vragen hangen: Wat is mijn diepste identiteit? Waar liggen mijn grenzen? Waarheen leidt mijn tocht? Ik ben al lang in vriendschap verbonden met de (...)
  • “ Soms heb ik een soort black-out ”

    Khoren lacht: ik heb het juist geraden. De reden dat we in deze veredelde partytent voor de deur van een Hasseltse koffiezaak zitten, is omdat het de warmste openbare plaats is waar je mag roken. “Vier jaar lang was ik gestopt,” zegt hij. Maar het laatste halfjaar was anders. Hij moest niet minder dan drie keer verhuizen met zijn gezin: van (...)
  • Het meisje uit Ghana

    Iedere week, wanneer ik het detentiecentrum bezoek, zit Nelly (dit is niet haar echte naam) al op me te wachten. Ook vandaag, al is er niet veel meer te vertellen. Nelly zit hier al zes maanden opgesloten en een tijdje geleden zei haar advocaat haar dat alle procedures uitgeput zijn. Nelly is 28 jaar en afkomstig uit Ghana. Daar moest ze (...)