De mensen achter de cijfers

“Schrijf je nog iets over de gesloten centra voor het JRS-jaarverslag, vraagt Dennis, onze communicatiemedewerker, me. “Wat cijfers, een nieuwe trend in 2019, een verhaal dat je bijgebleven is… Je hebt vast wel iets te vertellen en je vindt wel inspiratie in jouw registratie van het afgelopen jaar.”

JPEG - 132 kio

De ellenlange lijst met 240 namen van personen die ik het voorbije jaar sprak in het gesloten centrum van Brugge komt plots weer tot leven. Het zijn geen cijfertjes meer in de statistiek of aandachtspunten voor de monitoring, maar ménsen. Mensen met hun verhaal, soms gestameld, soms vlot bij elkaar gelogen. Schroomvol of vol jeugdige branie. Wrakken van mensen die na ettelijke jaren in de marge van de maatschappij in België teruggestuurd worden naar hun land van herkomst. Jongemannen die hun geluk willen beproeven in het Beloofde Brexit-land. Vrouwen die hun droomhuwelijk zien stranden op administratieve klippen. Mensen die wegvluchtten van het straatleven in Rome en door de Dublin-regels reeds voor de derde keer teruggestuurd worden. Mannen uit Eritrea die het risico lopen om na een Dublin Zwitserland van daaruit toch naar Eritrea teruggestuurd te worden. Vastberaden jongeren uit Turkije die gefocust hun asielprocedure voorbereiden midden in de chaos van een detentiecentrum zonder enige privacy. Mannen die na het plegen van een delict hun straf hebben uitgezeten maar ook hun verblijfsrecht kwijtspeelden. Een koppel van 65- plussers dat kinderen en kleinkinderen moet achterlaten en na 19 jaar opnieuw een leven moet zien op te bouwen in Georgië…

Hun verhalen hebben zich in mij genesteld. Het is tijd om hen nog één keer een stem te geven vandaag en om hen dan hun weg te laten gaan…

Griet Demeestere
geaccrediteerd bezoeker

Dit artikel is onderdeel van het jaarverslag van JRS Belgium. U vindt hier het overzicht.