Ik voel me als directeur gedragen door een sterk team binnen JRS Belgium. De rechten van uitgeslotenen doen gelden, is een constante in mijn professionele parcours. Ik heb iets met structuren die mensen in letterlijke of figuurlijke hokjes duwen en ontnemen van hun rechten. Mijn achtergrond en ervaring steunen mij om de verschillende uitdagingen waar JRS tegen aankijkt vanuit verschillende perspectieven te bekijken en aanpakken. Bij JRS terechtkomen voelde voor mij als “een beetje thuiskomen”.

Ik ben verantwoordelijk voor de ondersteuning van het team van JRS, een zeer gevarieerde en diverse opdracht. Gaande van intervisies begeleiden, supervisies organiseren, een vormingsbeleid uitwerken, tot organisationele vraagstukken. Zorg dragen voor mensen is als een tweede huid voor mij. Binnen ons team probeer ik ter beschikking te staan van iedereen en vooral ook te bouwen aan een organisatiecultuur waar het aangenaam vertoeven is en waar het welbevinden van elkeen op de eerste plaats staat. 

Ik coördineer het thuisbegeleidingsproject Plan Together en doe ons advocacywerk voor alternatieven voor detentie. Detentie houd me al jaren bezig, eerst als bezoeker en nu als beleidsmedewerker. Een verschil kunnen maken in een dossier is één ding, maar het naar een hoger niveau tillen en raken aan de structuur, daar begint mijn hart sneller van te slaan.

Als beleidswerker van JRS zet ik me in tegen de detentie van migranten. Om dit te doen leg ik politieke contacten, werk ik samen met andere organisaties en schrijf ik  rapporten om het systeem beter te begrijpen, de stemmen van gevangenen onder de aandacht te brengen en het publieke bewustzijn te vergroten. Mijn werk is geworteld in kennis van het vakgebied dankzij de steun van bezoekers en mijn maandelijkse bezoeken aan detentiecentra.

Elke dinsdag bezoek ik mensen in het detentiecentrum van Caricole naast de luchthaven. Ook al kan ik juridisch weinig betekenen voor de meesten onder hen, toch haal ik voldoening uit de begeleiding, de ontmoetingen van mens tot mens. Informatie verstrekken over wat er met hen gebeurt, waarom ze opgesloten zijn, wat ze mogen verwachten, hoe hun advocaat misschien nog het verschil kan maken, etc. Het zijn kleine ingrepen, maar voor deze mensen wel een blijk van erkenning en van hun menselijkheid.

Binnen JRS Belgium heb ik twee verschillende rollen. Enerzijds bezoek ik gezinnen in de terugkeerwoningen. Daarnaast begeleid ik ook gezinnen zonder wettig verblijf bij de zoektocht naar een duurzaam toekomstperspectief in het kader van het project ‘Plan Together’. In beide rollen probeer ik om een luisterend oor te bieden en onafhankelijke informatie te verschaffen aan gezinnen in stressvolle en precaire situaties. 

Ik ben communicatieverantwoordelijke bij JRS. Ik hou van schrijven en verhalen vertellen. Verhalen delen is de meest krachtige taal om ontmenselijking tegen te gaan. Het is de enige manier om verbinding te doen ontstaan tussen mensen. De enige manier om echt te doen begrijpen waarom mensen hun thuisland verlaten. Af en toe breng ik een bezoek aan een detentiecentrum. De woorden en gezichten van gedetineerde vluchtelingen beklijven, inspireren en motiveren me. Naast deze job maak ik theater. Spelen, maken en schrijven: dat is wat ik het liefst doe.

Vanuit ons netwerk MOVE bied ik juridische ondersteuning aan de bezoekers in detentie. Bezoekers kunnen mij opbellen met een vraag in concrete dossiers of voor meer algemene vormingen in het migratierecht. In onze bezoekersvergaderingen van MOVE breng ik al de bezoekers samen vanuit het netwerk om uit te wisselen en elkaar te versterken in het begeleidingswerk.  

Ik coördineer het Change-project, ons onderwijsprogramma dat tot doel heeft het kritische denken van studenten over kwesties met betrekking tot migranten en vluchtelingen aan te wakkeren. Mijn taak bestaat uit het promoten van dit programma op scholen, het ondersteunen van de leraren die het hebben opgezet en het onderhouden van contacten met migranten en vluchtelingen die in de klassen komen getuigen.

Ik ben gezinsbegeleidster bij JRS. Hierbij werk ik samen met gezinnen zonder verblijfsrecht aan een stabiel toekomstperspectief. Ik laat me telkens weer verrassen door de veerkracht van de ouders die ondanks alles tegenslagen blijven vechten voor hun gezin. En door het enthousiasme van de kinderen!  
Naast het werk kan je me meestal in de tuin vinden, een kleine oase van bloemen en groen waar ik geniet van wat fysiek werk .  

Als bezoeker in het centrum van Merksplas breng ik een luisterend oor en een aandachtige aanwezigheid tot bij mensen die zeer geïsoleerd zijn van de wereld en vaak ook van zichzelf vervreemd geraken. Ik kan stoelen op mijn ervaring als vertaler en als leerkracht om de woorden te vinden op momenten dat dit niet zó eenvoudig lijkt. Ik haal dan ook het meeste voldoening uit de gesprekken met mensen waar ik voel dat het iets betekende voor de ander.

Mijn naam is Vera en sindsdien ben ik actief bij JRS. Hoewel ik geen direct contact heb met vluchtelingen, ben ik trots en blij om bij JRS te werken.
Ik kan mijn administratieve en financiële vaardigheden ten dienste stellen van onze vereniging en bijdragen aan de ondersteuning van de teams op het terrein en de directie.

Op deze manier neem ik deel aan een project dat mij nauw aan het hart ligt: ​​het helpen van de meest behoeftigen in een geest van solidariteit, waardigheid en broederschap.

Werken in het veld en direct in contact komen met vluchtelingen was al een tijdje mijn wens. Na twee jaar noviciaat en drie jaar filosofie in de jezuïetenopleiding, werd ik uitgezonden om voor twee jaar een opleiding in het veld te volgen. JRS België is de plek geworden die mij de kans geeft om deze droom waar te maken. Ik bezoek een keer per week mensen die in het gesloten centrum van Brugge zijn vastgehouden.

Voor JRS Belgium werken is voor mij als Jézuïet een deel van mijn missie. Het was een hele aanpassing om me in te werken in de juridische vraagstukken waarmee we geconfronteerd worden in de detentiecentra, maar kennis van hun juridische dossier is de ingangspoort naar een vertrouwensrelatie en dus essentieel als bezoeker.

De rest van mijn tijd ben ik actief in de abdij van Drongen als coördinator van de gemeenschap en als spiritueel begeleider.

Als verantwoordelijke voor vrijwilligers vind ik het leuk om mensen te ontmoeten die geïnteresseerd zijn in het werk van JRS en die op een of andere manier betrokken willen zijn bij ons project. Naast bezoekers van detentiecentra doen wij ook een beroep op vertalers, getuigen, specialisten in IT, boekhouding, etc. Als arts breng ik bezoeken aan mensen in detentie die specifiek medisch advies nodig hebben. Dit geeft mij veel voldoening omdat ik door mijn expertise een echte relatie met een gedetineerde kan opbouwen.