‘Kon ik maar vrij zijn’: het verhaal van Nina

Ik ben Nina. Ik ben twaalf jaar oud en kom uit Kirgizië. Wat ik het liefst doe is tekenen. Met mijn mama en papa kwam ik in 2022 naar België. Thuis was het voor ons gevaarlijk, omdat er geweld gebruikt werd tegen ons binnen onze grotere familie. Een smokkelaar gaf ons valse EU-paspoorten om een nieuw leven in een veilige omgeving te beginnen. Even leek alles goed te gaan. Op een dag stonden er plotseling meerdere politieagenten onaangekondigd in onze woonkamer. Ik schrok me rot. Ze brachten ons naar een administratief detentiecentrum voor gezinnen. Ik ging zes maanden naar een Franstalige basisschool en begon me een beetje thuis te voelen. Ik voelde me hier veiliger en wilde graag in België blijven. Twee keer vroegen mijn mama en papa asiel aan voor ons. Twee keer kregen we een neen. Ik verscheurde al mijn tekeningen. Mijn hoop was vervlogen. Ze stuurden ons terug naar ons land. Ik blijf mijn Frans oefenen. Op een dag kom ik terug om met eigen ogen het Atomium en de Eiffeltoren te zien. Dan hoop ik te mogen blijven.