Gescheiden van mijn drie kinderen: het verhaal van Jean-Paul

Ik zit al 7 maanden opgesloten. Ik woon al 24 jaar in België en ben hier getrouwd. We hebben drie kinderen die naar een Nederlandstalige school in Brussel gaan. Ik heb geen diploma en ik vind het belangrijk dat mijn kinderen er wel een behalen. Al mijn energie gaat naar mijn kinderen. Ik ben trots op hen en ze maken me erg gelukkig. Tot het einde zal niets ons scheiden. Tenminste, dat dacht ik.

Op een dag ben ik plots gearresteerd omdat ik niet over de juiste papieren beschik. Ik durf het niet aan mijn kinderen te vertellen. Mijn vrouw komt me hier bezoeken, maar ik wil niet dat ze de kinderen meeneemt. Ik wil niet dat ze me hier zo zien. Ik spreek ze elke dag per telefoon. De jongste begrijpt niet waarom ze me niet kan zien. Ze wordt er gek van.

Het doet pijn om hier te zijn. Ze willen me terugsturen naar mijn land, maar ik kan toch niet vertrekken en mijn kinderen hier achterlaten?